چکش ها

چَکُّش ابزاری است متشکل از دسته و ضربه‌زننده که غالباً برای وارد کردن ضربه به میخ به کار می‌رود. یک چکش با سر میخ‌کش. معمول‌ترین استفاده از چکش برای ضربه زدن به میخ، جا انداختن قطعات در ماشین‌ها و شکستن اشیا می‌باشد.

در برخی از کارهای کوچک و بزرگ نیاز به برخی اتصال ها و ضربه زدن به سطوح مختلفی با مواد و متریال های متنوع از جمله چوب و فلز و سنگ داریم و برای اینکه بتوانیم این کار را به بهترین شکل ممکن انجام دهیم نیاز به ابزاری مانند چکش داریم که بتوانیم از عهده این کارها یعنی ضربه زدن به راحتی برآییم.

چکش ها از جمله ابزار کاربردی و مهمی هستند که در زمره ابزار آلات دستی به حساب می آیند و از آنها برای ضربه زدن در روش های مختلف استفاده می شود. اما برای اینکه بتوانیم شناخت درستی از چکش داشته باشیم ابتدا باید بدانیم که چکش چیست و در چه زمینه هایی استفاده می شود و برای اینکه این ابزارآلات دستی یعنی انواع چکش را به خوبی بشناسیم و موارد کاربرد و شکل ظاهری هر کدام را نیز بدانیم. ب

انواع چکش

چکش دو شاخ (میخ کش)

چکش لاستیکی

چکش برقی

چکش پونز

چکش سر گرد

چکش سر صاف

پتک

پتک دو سر تخت

چکش چوبی

چکش زمین شناسی

چکش مهندسی

چکش مسی

چکش آلومینیوم

چکش دیوار خشک

چکش آهنگری

چکش سقف

چکش برق کاری

چکش آجر

چکش رفکس یا معاینه

چکش جوش

چکش همه کاره

چکش صافکاری

چکش اضطراری

تاریخچه چکش ها 

استفاده از شی ء سنگین جهت ضربه زدن به دیگر اشیاء همیشه در طول تاریخ وجود داشته و افراد از انواع سنگ ها به شکل های متفاوت برای ضربه زدن به اشیایی مانند چوب، استخوان و یا دیگر سنگ ها استفاده می کردند تا به نحوی آن ها را بشکنند و شکل دهند .

بنابرای قدمت چکش از تاریخچه ابزار دیگر مثل دریل، انبردست و ... بسیار طولانی تر می باشد ، طوری که اکثرا این ابزار را اولین ساخت دست بشر می دانند. حدودا سی هزار سال پیش از میلاد مسیح، با استفاده از نوارهای چرمی و یا تار و پود حیوانات، سنگ ها به چوب وصل می شدند تا مانند چکش یا تبر استفاده شوند اما با آغاز عصر برنز، در ساخت و طراحی ابزار تغییراتی شکل گرفت و به جای سنگ دیگر از آهن استفاده می گردید. طبق منابع موحود، سه هزار سال پیش از میلاد، تبرهایی با سر برنز یا مس در بین النهرین عراق ساخته شدند. سر این ابزار سوراخی داشت که دسته ای در آن قرار می گرفت و به آن متصل می شد. همچنین میخ های برنزی و مس هم در آن دوره ساخته شدند و می توان این را بیان کرد که چکش هایی با سر فلزی در آن دوره هم وجود داشت.

دویست سال پیش از میلاد مسیح، صنعتگران روم از انواع چکش با سر آهنی جهت کار روی چوب و بریدن سنگ استفاده می کردند.

 به مرور زمان، با پیشرفت علم و تخصصی شدن حرفه ها ، چکش های مختلفی طراحی شدند. چرخ سازها، آهنگرها، کفاش ها، کشتی سازها، سنگ تراش ها و خیلی از متخصصان دیگر، چکش های مناسب شغل خود را ساخته و استفاده می کردند تا این که در سال 1840 میلادی، آهنگری به نام دیوید میدول در آمریکا چکش دو شاخی را طراحی و معرفی کرد که سر نزدیک دهانه آن ضخامت کمتری داشت و متمایل به سمت پایین بود این سطح باعث می شد دسته تحمل بیشتری داشته باشد تا هنگام استفاده از چکش جهت بیرون کشیدن میخ، از شل شدن آن جلوگیری شود. 

به مرور زمان چکش ابداعی دیوید میدول، طرفدار زیادی پیدا کرد و باعث شد دیوید میدول مغازه آهنگری خود را به کارخانه گسترش دهد تا بتواند چکش های فراوانی جهت تقاضای مردم بسازد و اغلب چکش های دو شاخی که امروزه ساخته می شوند از همان طراحی برخوردار هستند.